ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان فیلم «بادیگارد» در مراسم تجلیلی که امشب پنجشنبه ۲۹ بهمن ماه برای وی گرفته شد و با رونمایی از دو تابلو از وی تقدیر شد بعد از سخنرانی خانواده‌های شهدا درباره فیلم خود گفت: من باید بسیار جان‌سخت باشم که جلوی خود را بگیرم و اشک به چشمم نیاید اما دلم نمی‌خواهد دیگران را متاثر کنم، فضای اینجا بسیار معنوی است و من افتخار می‌کنم که در کنار این بلندقامتان کشور ایستاده‌ام.

وی با اشاره به اینکه قبل از رونمایی از تابلو تقاضایی دارد، اظهار کرد: من ۵۴ سال از خداوند عمر گرفته‌ام و همیشه سعی کرده‌ام با دلم نفس بکشم و زندگی کنم و آنچه را که احساس کرده‌ام درست است به هر نحوی شده بگویم و بابت اینکه ممکن است برای خودم دشمن بتراشم، خجالت نکشم.

دعا کنید در بستر نمیرم

حاتمی‌کیا ادامه داد: من دیروز کربلا بودم و دعایی کردم که امروز از شما هم می‌خواهم این چنین برایم دعا کنید. دعای من این است که تا وقتی که هستم در خدمت شما باشم و اگر روزی از این دنیا رفتم در حالت بستر نباشم.

کارگردان فیلم سینمایی «بادیگارد» در بخش دیگری از سخنان خود خطاب به خانواده‌های شهدا بیان کرد: چند دقیقه پیش عزیزی به من گفت که تشویق به جنگ نکنید، اما اگر فیلم‌های من را ببینید شاید از این منظر ضد جنگ باشند. من مشوق جنگ نیستم، اما نمی‌توانم از مبارزان هسته ای و آنها که مدافعان حرم هستند، چشم بپوشم. زمانی تمام ایران پر از سر و صدای جنگ بود و همه جا بحث و تشویق در این زمینه بود، کسی غیر از آن حرفی نمی زد و تنها جنگ مساله روز بود و من تحفه «بادیگارد» را به ذره ذره خاک پاک این بچه‌ها و عزیزانشان که به من محبت دارند، تقدیم می‌کنم. من دلم می‌خواهد اگر روزی قرار به رفتنم باشد، در صحنه‌ای مثل صحنه‌هایی که عزیزان شما بودند، باشم.

وی ادامه داد: من «بادیگارد» را با این ایمان ساختم و حالا خدا را شکر می کنم که می بینم امشب حال بسیاری خوبی داریم. در این فیلم ۲ ساعت سعی کردم تفاوت میان بادیگارد و محافظ را تعریف کنم اما چه کنم که مسئولان عالم فرهنگ و مردان سیاستگذار فرهنگ، بادیگارد هستند نه محافظ. من می بینم در یک جشنواره که سکان یک جریان فرهنگی است با جهالت پاسخ می دهند و خود را بابت اتفاقاتی که رخ می دهد پاسخگو نمی دانند. درواقع آنها با ضربه زدن به فیلم من به جریان بچه هایی که پشت سر من هستند هم ضربه وارد می کنند و این عین روز روشن است. من متاسفم برای آقایانی که با کلمات بازی می‌کنند و فکر می‌کنند اینجا عرصه دیپلماسی است که با زبان وزارت امور خارجه درباره فرهنگ حرف بزنند.

حاتمی‌کیا با اشاره به نقدهایی که در یک برنامه تلویزیونی نسبت به فیلم «بادیگارد» بیان شد، عنوان کرد: افرادی به تلویزیون می‌آیند و درباره فیلم «بادیگارد» حرف می‌زنند و بیان می‌کنند که این فیلم حرف کهنه‌ای است و حرف زمانه نیست. عرصه و میدان به دست این جماعت افتاده است و این جریان‌ها بادیگاردهای فرهنگی هستند که اکنون زیاد شده اند.

وی در پایان سخنانش گفت: به هر حال مرا ببخشید اگر با لحظاتی از فیلم شما را آزرده‌خاطر کردم. من هم با افرادی که در این فیلم نشان دادم، زندگی کردم. سال‌ها است که با خود فکر کرده ام اگر قرار باشد جانم را بدهم برای چه کسانی باید بدهم. آیا باید به کسانی جان داد که رفتارشان بادیگاردی است و یا آنها که محافظ گونه اند و جان و فکرشان در یک مسیر است، من فکر کردم بهترین افراد آنها هستند که در حوزه فکر و علم عمل می کنند.

در ادامه این مراسم همسر شهید داریوش رضایی نژاد از شهدای هسته‌ای با بیان این که بعد از سه نسل خانواده شهدا اینجا حضور دارند، گفت: خیلی تحت تاثیر این فیلم قرار گرفتم. من احساساتی‌ام و فکر نمی‌کردم با این فیلم گریه کنم، اما ما در لحظه ترور همراه همسران خود بودیم و صحنه آخر فیلم بادیگارد همان فضا را برایم تداعی کرد. دوست داشتم محافظ داریوش رضایی‌نژاد باشم. می‌دانم خانم شهریاری نیز همین تجربه و حس و حال را داشت.

همسر شهید رضایی‌نژاد ادامه داد: من تصور این داستان را از فیلم نداشتم اما دائم پیگیر اخبار آن بودم. شما حق مطلب را درباره محافظ‌ها ادا کردید. شهدای هسته‌ای هیچ کدام به معنای واقعی محافظ نداشتند.

این همسر شهید با ارائه تحلیل خود از فیلم بادیگارد پس از دیدن آن توضیح داد: تا اواسط فیلم احساس کردم حاج حیدر ادامه دهنده حاج کاظم آژانس شیشه‌ایست اما انتها حاج کاظمی را دیدم که پروسه تکاملی خود را طی کرده بود و در همانجا، در لحظه شهادت به اوج خود رسید.

وی افزود: این اولین باری است که فیلم را می‌بینم و به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم؛ چون این واقعه مرتبط با خانواده ما بود شاید علت تاثیرگذاری این فیلم برای مخاطب اعتقادی است که آقای حاتمی‌کیا در کارهای خود دارد و بدون اعتقاد نیز نمی‌شود کار کرد.

در ادامه این مراسم همسر شهید شهریاری با تشکر از حاتمی‌کیا به خاطر ساخت فیلم بادیگارد گفت: افتخار می‌کنم در سینمای کشورم کسانی هستند که هنر را با اعتقاد تلفیق می‌کنند. من هم مهندس هسته‌ای و همکار دکتر شهریاری بودم و این فضاها برایم آشنا بود و حتی در بخش‌هایی می‌خواستم دانشجویان خود را در صحنه‌های فیلم ببینم، چندان اهل هنر نیستم اما از دیدن فیلم لذت بردم.

وی گفت: این فیلم در کنار بازی‌های زیبا ریشه اعتقادی محکمی دارد، از بازی معجزه سینمای ایران پرویز پرستویی و مریلا زارعی تشکر می‌کنم. حس و نگاه به این نوع زندگی در ما مشترک است و صحنه‌ها برای ما تداعی شونده بود.

همسر شهید شهریاری با اشاره به بخشی از فیلم که همسر بابک حمیدیان حلقه‌اش را از دست خود در می‌آورد عنوان کرد: من هیچ گاه حلقه‌ام را از دستم در نیاورده‌ام و حتی محکم‌تر پیش‌رفته‌ام. همه همسران شهدا به حلقه‌ای که در دستشان هست افتخار می‌کنند. می‌دانستیم این عزیزانی که با آنها زندگی می‌کنیم فکر زمینی ندارند. به همسر شهدای هسته‌ای و مدافع حرم غبطه می‌خورم که با چنگ و دندان ایران زیبای ما را نگه داشتند.

وی در پایان به افتخار تمام هنرمندانی که آزادگی را با هنر تلفیق کردند از همه حضار خواست آن‌ها را تشویق کنند.

در پایان این مراسم از خانواده شهیدان فیاض‌بخش، کاظمی، آبشناسان، احمدی‌روشن، علی محمدی و شهدای مدافع حرم از جمله محرم ترک، شیردل، باغبانی، براتی و سیرت‌نیا برای تقدیر از حاتمی‌کیا دعوت شد که روی صحنه بیایند. در ادامه تابلوی اول که شامل جمله شهید آوینی با این مضمون: «ای بلبل عاشق جز برای شقایق‌ها مخوان» و تابلوی دیگری اثر روح‌الامین با موضوع حضرت ابوالفضل(ع) به حاتمی‌کیا اهدا شد.

در این مراسم علاوه برحضور حاتمی کیا، احسان محمدحسنی تهیه کننده بادیگارد که در اختتامیه جشنواره حاضر نشدند، به جهت میزبانی خانواده شهدا در این مراسم حضور پیدا کردند